سنکوپ یا ضد ضرب

 

اگر به هر دلیل ضربهای طبیعی را با قرار دادن تاکید یا سرضرب نت ضعیف که قبل از آن زده نشده ، جا به جا بکنیم، یک سنکوپ را ایجاد کرده ایم.
به طور معمول ملت اینگونه فکر می کنند که سنکوپ دارای ریتم پیچیده و جالبی است که نت های چنگ و دولاچنگ بسیاری دارد، به مانند موسیقی جز. اما الزاما همیشه این گونه نیست. مثلا می شود یکسری نت چنگ و بعد از آن نت های دولاچنگ و سه لاچنگ داشت.
فقط برای اینکه چنین حالتی یک ریتم کاملا فشرده را نمایش می دهد الزاما بدین معنی نیست که سنکوپ دارد. همانطور که علائم تاکید را قادر هستید تصور کنید، در هر دو میزان سرضرب و ضرب های قوی همچنان بر بر روی ضرب یک و چهار قرار می گیرند که حالتی عادی است.
حتی چنانچه یک میزان از قطعات موسیقی ما نت چنگ باشد، باز هم دلیل بر آن نیست که سنکوپ داشته باشیم. هر نت چنگ یک نفش ریتمیک خود را دارد. اما به عبارتی دیگر، سرضرب همیشه و در حالی سر جای خود قرار می گیرد، بر روی نت های تاکید دار قوی. چنانچه نت ها را به جای اینکه نت های دولاچنگ هم قرار دهیم باز هم فرقی نمی کند. سنکوپی وجود نخواهد داشت زیرا باز با این وجود مقدار فراوانی نت خواهیم داشت که سرضرب نمی باشند و همه این نت ها در نهایت به صورت ضرب کلی یک دو سه چهار در میزان 4/4 یا یک دو سه چهار پنج شش در میزان 6/8 ختم می شوند.
از جای گذاری هوشمندانه سکوت، نت تاکید دار به دست می آوریم یا سنکوپ؟ جواب این سوال هر دو مورد است. چنانچه مثلا جای ضرب قوی را عوض بنماییم، سنکوپ ایجاد کرده ایم زیرا جای ضرب ضعیف و قوی عوض شده است.
سعی کنید که موقع گوش دادن به آهنگ ستیس فکشن رولینک استونز ضرب ها را بشمرید تا چند نمونه بسیار خوب از سنکوپ را گوش دهید.