تشخیص فاصله های دوم، سوم، ششم و هفتم

تشخیص فاصله های دوم، سوم، ششم و هفتم

 

تشخیص فاصله های دوم، سوم، ششم و هفتم

تشخیص فاصله های دوم، سوم، ششم و هفتم

فاصله های دوم، سوم، ششم وهفتم همگی در این ویژگی مشترک هستند که برای تعیین ماهیت کیفی شان از عبارات بزرگ، کوچک افزوده و یا کاسته استفاده می کنند.
وقتی یک فاصله بزرگ واحد نیم پرده کوچک شود، تبدیل به فاصله کوچک خواهد شد، در حالی که چنانچه فاصله ماژور را واحد نیم پرده بزرگ کنیم تبدیل به فاصله افزوده خواهد شد. فاصله کوچک هنگامی که واحد نیم پرده بزرگ شود تبدیل به فاصله بزرگ می گردد. هنگامی که فاصله کوچک واحد نیم پرده کوچک تر شود، تبدیل به فاصله کاسته می گردد.
خیلی ساده و روان است نه؟ اینطور نیست؟ نگران نباشید. هر آنچه ضروری است که ضروری است بدانید را در این آموزش ها برای شما توضیح خواهیم داد. جدولی از واحد نیم پرده صفر تا سیزده را تصور کنید. ملاحظه بفرمایید که در این جدول ماهیت خود فاصله بستگی به کمیت عددی آن فاصله دارد. یعنی به این معنا که که چند خط و فاصله بین خط های حامل، فاصله را شکل و صورت می دهند.

 

فاصله اکتاو

وقتی دو نت دارید که فاصله بین آن ها هشت خط حامل و فضای بین خطوط است. یک اکتاو را دارید. فاصله اکتاو کامل خیلی نظیر به انیسون یا اول کامل درست بخاطر اینکه همان نت نواخته می شود. بر روی ساز پیانو همان نت سفید یا سیاه را می نوازیم با این فرق که این دو نت با یکدیگر دوازده واحد نیم پرده دارای فاصله هستند، که شامل نتی که از آن آغاز می کنیم تا چه بالاترین و چه پایین ترین هم می شود.
در فاصله هشتم یا اکتاو کامل ملودیک، دوازده واحد نیم پرده بین دو نت فاصله است. برای افزودن یک اکتاو کامل، فاصله دو نت را واحد نیم پرده افزایش می دهیم. فرض کنید از می تا می دیز یک اکتاو افزوده را داریم. این فاصله با واحد نیم پرده بالا بردن نت بالایی افزوده می شود که یعنی فاصله بین نت بالایی و پایین سیزده واحد نیم پرده است. برای افزودن این اکتاو کامل قادر هستید ایضا نت پایینی را هم واحد نیم پرده پایین ببرید.
برای آنکه همین اکتاو را اکتاو کاسته کنیم، فاصله بین دو نت را واحد نیم پرده کم تر می کنیم. ایضا قادر هستیم نت پایینی را واحد نیم پرده بالاتر ببریم تا اکتاو کامل تبدیل به اکتاو کاسته شود.