این دوره به شما کمک می‌کند تا درک عمیقی از الگوهای طراحی رفتاری پیدا کنید و آن‌ها را در پروژه‌های واقعی C# به کار ببرید. پس از اتمام این دوره، شما قادر خواهید بود:

• هر یک از الگوهای طراحی رفتاری کلیدی را به طور کامل درک کنید.
• تشخیص دهید که کدام الگوی طراحی برای حل مشکلات طراحی نرم‌افزار رایج مناسب‌تر است.
• کد C# تمیزتر، ماژولارتر و قابل تست‌تر با استفاده از این الگوها بنویسید.
• نحوه پیاده‌سازی عملی هر الگو را با مثال‌های کاربردی و واقعی در C# بیاموزید.
• مزایا و معایب هر الگوی طراحی را برای انتخاب صحیح در سناریوهای مختلف بشناسید.
• مهارت‌های حل مسئله خود را در زمینه طراحی نرم‌افزار بهبود بخشید.
• پروژه‌های C# خود را با قابلیت نگهداری و مقیاس‌پذیری بالاتر بسازید.

شرکت در این دوره آموزشی مزایای قابل توجهی برای مسیر شغلی و مهارت‌های فنی شما به همراه خواهد داشت:

• ارتقاء به سطح برنامه‌نویس پیشرفته C#: با تسلط بر این الگوها، کدنویسی شما از حالت ابتدایی خارج شده و به یک سطح حرفه‌ای می‌رسد.
• افزایش کیفیت و قابلیت نگهداری کد: الگوهای طراحی به شما کمک می‌کنند تا کدی بنویسید که نه تنها کار می‌کند، بلکه به راحتی قابل درک، اصلاح و توسعه توسط خودتان یا تیم‌تان باشد.
• کاهش پیچیدگی: با استفاده از راهکارهای اثبات‌شده، پیچیدگی سیستم‌های بزرگ را مدیریت کرده و از “کد اسپاگتی” جلوگیری می‌کنید.
• بهبود مهارت‌های ارتباطی در تیم: الگوهای طراحی یک زبان مشترک بین توسعه‌دهندگان هستند که بحث و تبادل نظر در مورد معماری سیستم را آسان‌تر می‌کنند.
• آماده‌سازی برای نقش‌های ارشد: درک عمیق از الگوهای طراحی یک ویژگی کلیدی برای مهندسان نرم‌افزار ارشد و معماران سیستم است.
• ساخت برنامه‌های کاربردی مقاوم و انعطاف‌پذیر: الگوها به شما امکان می‌دهند تا برنامه‌هایی بسازید که به راحتی با تغییرات الزامات سازگار شوند.

برای بهره‌وری حداکثری از این دوره، توصیه می‌شود که شرکت‌کنندگان دارای پیش‌نیازهای زیر باشند:

• دانش متوسط برنامه‌نویسی C#: شما باید با اصول اولیه C#، مانند متغیرها، انواع داده، حلقه‌ها، شرط‌ها و توابع آشنا باشید.
• آشنایی با مفاهیم برنامه‌نویسی شی‌گرا (OOP): درک مفاهیمی مانند کلاس‌ها، اشیاء، ارث‌بری، چندشکلی، کپسوله‌سازی و انتزاع ضروری است.
• درک اولیه از اصول طراحی نرم‌افزار: آشنایی با اصول اولیه مانند SOLID (تک مسئولیتی، باز/بسته، جایگزینی لیسکوف، جداسازی واسط، وارونگی وابستگی) می‌تواند بسیار مفید باشد، هرچند در طول دوره به مفاهیم مرتبط اشاره خواهد شد.
• محیط توسعه: دسترسی به Visual Studio یا Visual Studio Code و .NET SDK برای تمرین کدها.

این دوره به صورت جامع، الگوهای طراحی رفتاری را پوشش می‌دهد و هر کدام را با توضیحات تئوری، مثال‌های عملی در C# و سناریوهای کاربردی ارائه می‌کند.

مقدمه‌ای بر الگوهای طراحی رفتاری

• الگوهای طراحی چیستند و چرا اهمیت دارند؟
• طبقه‌بندی الگوها: Creational, Structural, Behavioral.
• تمرکز بر الگوهای رفتاری و کاربرد آن‌ها.

Chain of Responsibility (زنجیره مسئولیت)

این الگو به شما اجازه می‌دهد تا درخواست‌ها را از طریق زنجیره‌ای از هندلرها ارسال کنید. هر هندلر تصمیم می‌گیرد که درخواست را پردازش کند یا آن را به هندلر بعدی در زنجیره پاس دهد.

مثال کاربردی: سیستم‌های لاگ‌گیری (Logging)، پردازش سفارش‌ها با سطوح تایید متفاوت، یا سیستم‌های کنترل دسترسی.

Command (فرمان)

یک درخواست را در قالب یک شیء کپسوله می‌کند. این الگو به شما امکان می‌دهد تا درخواست‌ها را به عنوان اشیاء، پارامترسازی کرده و صف‌بندی یا لاگ کنید و عملیات برگشت‌پذیر (Undo) را پیاده‌سازی نمایید.

مثال کاربردی: سیستم‌های Undo/Redo در ویرایشگرها، ماکروها، و عملیات صف‌بندی‌شده.

Iterator (تکرارکننده)

یک راه برای دسترسی متوالی به عناصر یک مجموعه (aggregate object) بدون افشای ساختار داخلی آن ارائه می‌دهد.

مثال کاربردی: پیمایش ساختارهای داده سفارشی، مانند درخت‌ها یا گراف‌ها، بدون نیاز به دانستن جزئیات پیاده‌سازی داخلی آن‌ها.

Mediator (میانجی)

تعاملات پیچیده بین اشیاء را با معرفی یک شیء میانجی که مسئول هماهنگی است، ساده می‌کند. این الگو وابستگی‌های مستقیم بین اشیاء را کاهش می‌دهد.

مثال کاربردی: سیستم‌های چت روم، کنترل‌کننده‌های رابط کاربری (UI) که چندین جزء با هم تعامل دارند.

Memento (یادگار)

امکان ذخیره و بازگرداندن حالت قبلی یک شیء را بدون نقض کپسوله‌سازی آن فراهم می‌کند.

مثال کاربردی: قابلیت ذخیره بازی‌ها، سیستم‌های Undo/Redo در نرم‌افزارهای ویرایشگر، و مدیریت نسخه‌های سند.

Observer (مشاهده‌گر)

یک وابستگی یک به چند بین اشیاء ایجاد می‌کند. هنگامی که وضعیت یک شیء (subject) تغییر می‌کند، تمام وابستگان (observers) آن به طور خودکار مطلع و به‌روزرسانی می‌شوند.

مثال کاربردی: سیستم‌های اعلانات (notifications)، به‌روزرسانی لحظه‌ای قیمت سهام، و مدیریت رویدادها (event handling) در UI.

State (حالت)

به یک شیء اجازه می‌دهد که رفتار خود را بر اساس تغییرات در حالت داخلی‌اش تغییر دهد. به نظر می‌رسد که شیء کلاس خود را تغییر داده است.

مثال کاربردی: ماشین‌های فروش خودکار، مدیریت وضعیت یک سفارش (در حال انتظار، ارسال‌شده، تحویل‌شده)، یا رفتار یک چراغ راهنمایی.

Strategy (راهبرد)

خانواده‌ای از الگوریتم‌ها را تعریف می‌کند، هر یک را کپسوله‌سازی کرده و آن‌ها را قابل تعویض می‌سازد. این الگو به شما اجازه می‌دهد که الگوریتم را به صورت مستقل از کلاینت‌هایی که از آن استفاده می‌کنند، تغییر دهید.

مثال کاربردی: روش‌های مختلف پرداخت (کارت اعتباری، پی‌پال)، الگوریتم‌های مرتب‌سازی، یا فیلترهای نمایش داده.

Template Method (متد الگو)

اسکلت یک الگوریتم را در یک عملیات تعریف می‌کند و برخی از مراحل را به زیرکلاس‌ها واگذار می‌کند. این الگو به زیرکلاس‌ها اجازه می‌دهد تا مراحل خاصی از یک الگوریتم را بدون تغییر ساختار کلی آن، بازتعریف کنند.

مثال کاربردی: فرایندهای ساخت و کامپایل، تولید گزارش‌های با فرمت‌های مشابه اما محتوای متفاوت، یا الگوهای بازی‌سازی.

Visitor (بازدیدکننده)

یک عملیات را که باید روی عناصر یک ساختار شیء انجام شود، نمایش می‌دهد. این الگو به شما اجازه می‌دهد تا عملیات جدیدی را بدون تغییر کلاس‌های عناصری که روی آن‌ها کار می‌کنید، تعریف کنید.

مثال کاربردی: اعمال عملیات مختلف بر روی گره‌های یک درخت ساختار یافته (مانند XML یا JSON) بدون تغییر کلاس گره‌ها، کامپایلرها.