ساختن آکورد

آکورد را چنانچه بخواهیم به زبانی ساده تعریف کنیم به سه یا تعداد بیشتری از نت گفته می شود که به صورت همزمان نواخته شوند، یا چنانچه آن ها آرپژ باشند به صورت یکی پس از دیگری. با توجه به چنین تعریفی، کوبیدن لیوان چای یا گذاشتن آرنجتان بر روی ساز پیانو هم طوری که سه کلاویه و یا بیشتر را بفشارند نیز تولید آکورد می کند. هرچند که ممکن است صدای مطبوعی ندهند اما از لحاظ فنی و تکنیکی باز هم آکورد محسوب می شوند.
ساختار یک آکورد هم برای نوازندگان تازه کار و هم موسیقیدان های باتجربه و کارکشته نیز حالتی شگفت آور دارد. اینکه هر کدام از نت های آکورد یکدیگر را تقویت می کنند خاصیتی بسیار زیبا و بسیار فوق العاده است. اکثر افراد، زیبایی بی نقص و طبیعی یک آکورد بی نقص را تشخیص نمی دهند مگر آنکه ترکیب نادرست نت ها را در کنار یکدیگر بشنوند. برای مثال چنانچه لیوان چای را بر روی ساز پیانو قرار دهید تولید یک آکورد ضعیف و یحتمل نامطبوع می کند. نامطبوع به این معناست که صدای خوبی ندارد.
در اکثر قطعات موسیقی نیز، آکوردها از توالی فاصله های سوم ساخته شده اند. یعنی هرکدام از نت های یک آکورد فاصله سوم از نت قبلی یا نت پسین آن فاصله دارد.
وقتی که آکوردها بر اساس فاصله سوم تشکیل داده شوند، همه نت ها می بایستی یا بر روی خطوط حامل قرار گرفته باشند یا بین خطوط و همگی پشت سر هم قرار گرفته باشند.